Petrus Vlostides

VOIVODE PIOTR WLOSTOWIC

Piotr Wlostowic (c. 1080 - 1153) was a Polish noble, Castellan of Wroclaw, and a ruler (moznowladca) of part of Silesia. From 1117 he was voivode (palatyn) of King Boleslaw III of Poland (from 1103 - 1138). Part of the Swan crest (Labedzie) family, he is likely to have been related to older princes of Silesia. The Dunin clan of noble families claims descent from him. Founder of the Vlostides Dynasty.

In his capacity as voivode to the future King Boleslaw, young Piotr Wlostowic was dispatched on a covert operation to the court of Wolodar, Prince of Przemysl (from 1092 - 1124). Maintaining that he was in revolt against Duke Boleslaw, as was Wolodar, Piotr Wlostowic was thus able to join Prince Wolodar's court. While on a hunt, Piotr successfully abducted Prince Wolodar and presented him to Duke Boleslaw. After arranging for the payment of a sizable ransom and swearing fealty to Duke Boleslaw, Prince Wolodar was able to resume his duties in Przemysl.

Subsequent to the death of Zbyslawa of Kiev (daughter of Sviatopolk II and wife of Duke Boleslaw) on November 15, 1102, Piotr Wlostowic was dispatched to Kiev to negotiate a second marriage for Boleslaw to another of Sviatopolk's daughters. Upon learning that Boleslaw had married Salome von Berg - Schelklingen in his absence, Piotr Wlostowic availed himself of the opportunity to marry Sviatopolk's daughter (by Sviatopolk's second wife Elena Tugorkovna of the Cumans), Maria Svyatopolkovna.

While Wlostowic's tricking of Prince Wolodar and marriage to Maria Svyatopolkovna gained Piotr Wlostowic much fame, they also met with disapproval from the Church of Rome, which took umbrage to alliances and marriages with those of the Eastern Orthodox faith. Ordered to construct seven churches as a penance, Piotr Wlostowic ultimately was responsible for the construction of seventy churches and thirty convents.

His marriage to Maria, the daughter of a powerful ruler, led directly to Piotr Wlostowic's elevation to the rank of voivode. At that time voivode was one of the most important positions in the Kingdom of Poland, with responsibility for the order and security of the royal court and as commander of the military in the absence of the king.

Anticipating a power struggle among his seven sons upon his death, King Boleslaw developed a plan to appoint each son a prince within his own principality and elevate the eldest son to Grand Duke of Poland. Upon King Boleslaw's death in 1138, eldest son Wladyslaw II became Grand Duke (but not king) of Poland. The subsequent power struggles among the seven sons, referred to as "the fragmentation of Poland", erupted into full scale civil war in 1142. During this chaotic period, Piotr Wlostowic avoided openly becoming a partisan of any of the contending parties and attempted to negotiate and mediate between the contending parties.

With the onset of civil war in 1142, Grand Duke Wladyslaw concluded to neutralize Piotr Wlostowic by means of treachery. Upon his captivity, Grand Duke Wladyslaw defied his wife's demand that Piotr be executed and ordered that Piotr be blinded, have his tongue cut out, and exiled. On Piotr's arrival in exile in Kiev, Grand Duke Vsevold II was incensed at Wladyslaw's contemptible treatment of Piotr, broke his alliance with Wladyslaw, and began openly supporting the claims of Wladyslaw's younger brothers. Wladyslaw was ultimately deposed in 1146, earning the sobriquet "The Exile", and replaced as Grand Duke by his younger brother Boleslaw IV. While Piotr Wlostowic was reinstated as voivode by Grand Duke Boleslaw, the reinstatement was largely symbolic given Piotr's condition. Piotr Wlostowic passed away on April 6, 1153 and is yet remembered reverently in Poland for the many churches he was responsible for founding. Given the historic piety of the Poles, one marvels that Piotr Wlostowic has not long since been beatified and elevated to sainthood!!

Piotr Wlostowic is known to have fathered at least three children with Maria Sviatopolkovna -- son Swietoslaw, son Wszebor, and daughter Agafia.

Source: "Piotr Wlostowic" / en.wikipedia.org/wiki/Piotr_Wlostowic

KRÓTKA HISTORIA PIOTRA WŁOSTOWICZA

Po śmierci Bolesława Krzywoustego w 1138 roku, seniorem został jego najstarszy syn Władysław II. Po krótkim czasie względnego spokoju, między nim, a jego młodszymi, przyrodnimi braćmi, Bolesławem Kędzierzawym i Mieszkiem Starym (wspieranymi przez macochę), doszło do konfliktu. Władysława II wspierał jeden z najpotężniejszych ludzi na Śląsku – Piotr Włostowic. Był on palatynem (wojewodą) za czasów Bolesława Krzywoustego. Swoim palatynem uczynił go też Władysław II. Oto krótka historia burzliwej przyjaźni księcia Władysława ze swoim podwładnym.

W 1125 roku Władysław II ożenił się z Agnieszką Babenberg, wnuczką cesarza Henryka IV. W 1127 roku na Rusi władzę przejął Wsiewołod II Legowicz, szwagier Piotra Włostowica, palatyna księcia polskiego. Aby zacieśnić polsko-ruskie stosunki, Władysław II zaproponował małżeństwo swego najstarszego syna Bolesława Wysokiego z księżniczką Zwinisławą, córką księcia ruskiego. W 1141 roku Zwinisława przybyła do Polski, a rok później doszło do jej ślubu z Bolesławem. Piotr Włostowic mający za żonę ruską księżniczkę, stawał się „niemalże równym” księciu Bolesławowi. Był to szczyt kariery palatyna.

W 1142 roku wybuchła wojna między Władysławem II, a jego młodszymi braćmi. Seniora wspierał książę ruski i stojący przy nim palatyn Włostowic. W 1144 roku udał się on z misją polityczną do Saksonii, wysłany tam przez księcia-seniora. Celem było pozyskanie króla Niemiec Konrada III do walki z młodszymi braćmi Władysława. Włostowic uzyskał też od niemieckiego króla relikwie św. Wincentego. Niektórzy historycy uważają, że podczas tej wizyty, palatyn zdradził swego seniora i przeszedł do obozu jego braci. Brak jest jednak w źródłach dowodów na poparcie tej tezy. Od tego czasu jednak, relacje Włostowica z księciem Władysławem zaczęły się psuć.

Senior dążył do odebrania swym młodszym braciom dzielnic, które wyznaczył im ojciec i do skupienia władzy nad całym krajem w swoich rękach. Było to jawne złamanie zasady pryncypatu i przekreślenie postanowień testamentu Krzywoustego. Przeciwko Władysławowi II stanęła część duchowieństwa i rycerstwa. Opozycja nie chciała władzy jednego, silnego księcia w całym kraju. Prawdopodobnie pierwszą ofiarą walki księcia z opozycją był palatyn Piotr. Być może podczas wojny w 1145 roku palatyn sprzeciwił się planom Władysława II i stanął w obronie jego młodszych braci. Mogło to być poczytane za zdradę. Władysław nie chciał kompromisu do którego dążył jego wojewoda. Na domiar złego wrogo nastawiona do Włostowica była księżna Agnieszka, żona seniora.

Aby pojednać się z parą książęcą, Włostowic zaprosił Władysława i Agnieszkę na ślub swego syna. Na dworze Piotra zjawili się jednak najemnicy, którzy pojmali i uwięzili palatyna. Wytoczono mu proces o zdradę i ukarano. Władysław odebrał mu palację, skonfiskował majątek, kazał oślepić, uciąć język i skazał na banicję (kaci nie zdołali odciąć Włostowicowi całego języka, dzięki czemu mógł niewyraźnie mówić). Piotr schronił się na Rusi. Postępek księcia spotkał się z dezaprobatą zarówno w kraju, jak i poza jego granicami (Ruś). Władysław II zaczął tracić sprzymierzeńców i w 1146 roku pod Poznaniem poniósł klęskę w starciu z młodszymi braćmi. Senior musiał udać się na wygnanie do Niemiec, na dwór Konrada III. Nigdy już nie miał stamtąd powrócić do Polski.

Piotr Włostowic i jego rodzina walnie przyczynili się do klęski Władysława, mszcząc się za krzywdy jakich doznali od niego. Syn Włostowica – Wszebor od 1146 roku był palatynem Bolesława Kędzierzawego i Mieszka Starego. To on był też autorem zwycięstwa nad seniorem w starciu pod Poznaniem. Piotr Włostowic za sprawą młodszych braci Władysława powrócił do kraju, oddano mu skonfiskowany majątek i funkcję wojewody (żył do 1151 lub 1153 roku). O odzyskaniu godności i wpływów w Polsce przez Piotra, świadczy kamienny słup stojący przed XIV-wiecznym kościołem św. Bartłomieja w Koninie (KONIN).

Historia Piotra Włostowica raz jeszcze dowiodła jak kruche i niepewne jest poparcie i łaska naszych przełożonych. W tym wypadku, jak mniemam, potwierdza się stare powiedzenie: „łaska pańska na pstrym koniu jeździ”.

Na podstawie: D. Piwowarczyk, Słynni rycerze Europy. Rycerze w służbie dam i dworu, Iskry, Warszawa 2009.

Piotr Wlostowic (c. 1080 - 1153) was a Polish noble, Castellan of Wroclaw, and a ruler (moznowladca) of part of Silesia. From 1117 he was voivode (palatyn) of King Boleslaw III of Poland (from 1103 - 1138). Part of the Labedzie family, he is likely to have been related to older princes of Silesia. The Dunin clan of noble families claims descent from him.

In his capacity as voivode to the future King Boleslaw, young Piotr Wlostowic was dispatched on a covert operation to the court of Wolodar, Prince of Przemysl (from 1092 - 1124). Maintaining that he was in revolt against Duke Boleslaw, as was Wolodar, Piotr Wlostowic was thus able to join Prince Wolodar's court. While on a hunt, Piotr successfully abducted Prince Wolodar and presented him to Duke Boleslaw. After arranging for the payment of a sizable ransom and swearing fealty to Duke Boleslaw, Prince Wolodar was able to resume his duties in Przemysl.

Subsequent to the death of Zbyslawa of Kiev (daughter of Sviatopolk II and wife of Duke Boleslaw) on November 15, 1102, Piotr Wlostowic was dispatched to Kiev to negotiate a second marriage for Boleslaw to another of Sviatopolk's daughters. Upon learning that Boleslaw had married Salome von Berg - Schelklingen in his absence, Piotr Wlostowic availed himself of the opportunity to marry Sviatopolk's daughter (by Sviatopolk's second wife Elena Tugorkovna of the Cumans), Maria Svyatopolkovna.

While Wlostowic's tricking of Prince Wolodar and marriage to Maria Svyatopolkovna gained Piotr Wlostowic much fame, they also met with disapproval from the Church of Rome, which took umbrage to alliances and marriages with those of the Eastern Orthodox faith. Ordered to construct seven churches as a penance, Piotr Wlostowic ultimately was responsible for the construction of seventy churches and thirty convents.

His marriage to Maria, the daughter of a powerful ruler, led directly to Piotr Wlostowic's elevation to the rank of voivode. At that time voivode was one of the most important positions in the Kingdom of Poland, with responsibility for the order and security of the royal court and as commander of the military in the absence of the king.

Anticipating a power struggle among his seven sons upon his death, King Boleslaw developed a plan to appoint each son a prince within his own principality and elevate the eldest son to Grand Duke of Poland. Upon King Boleslaw's death in 1138, eldest son Wladyslaw II became Grand Duke (but not king) of Poland. The subsequent power struggles among the seven sons, referred to as "the fragmentation of Poland", erupted into full scale civil war in 1142. During this chaotic period, Piotr Wlostowic avoided openly becoming a partisan of any of the contending parties and attempted to negotiate and mediate between the contending parties.

With the onset of civil war in 1142, Grand Duke Wladyslaw concluded to neutralize Piotr Wlostowic by means of treachery. Upon his captivity, Grand Duke Wladyslaw defied his wife's demand that Piotr be executed and ordered that Piotr be blinded, have his tongue cut out, and exiled. On Piotr's arrival in exile in Kiev, Grand Duke Vsevold II was incensed at Wladyslaw's contemptible treatment of Piotr, broke his alliance with Wladyslaw, and began openly supporting the claims of Wladyslaw's younger brothers. Wladyslaw was ultimately deposed in 1146, earning the sobriquet "The Exile", and replaced as Grand Duke by his younger brother Boleslaw IV. While Piotr Wlostowic was reinstated as voivode by Grand Duke Boleslaw, the reinstatement was largely symbolic given Piotr's condition. Piotr Wlostowic passed away on April 6, 1153 and is yet remembered reverently in Poland for the many churches he was responsible for founding. Given the historic piety of the Poles, one marvels that Piotr Wlostowic has not long since been beatified and elevated to sainthood!!

Piotr Wlostowic is known to have fathered at least three children with Maria Sviatopolkovna -- son Swietoslaw, son Wszebor, and daughter Agafia.

Also read source: http://poselska.nazwa.pl/wieczorna2/historia-nowozytna/opowiesc-o-o...

Родословная Дуниных-Борковских по родословной книге Черниговского дворянства Милорадовича. Петр прибыл из Дании в 1124 г.