Jorma "Zimba" Sarvanto

Jorma Kalevi Sarvanto was a Finnish Air Force pilot and the most prominent Finnish fighter ace of the Winter War. He was the first fighter ace of the World War II to down ten enemy planes. During the war, he flew 255 missions, and become world-renowned when he, on 6 January 1940, shot down four Soviet bombers in just four minutes.

Early life

Sarvanto was born and raised in Turku, Finland. He attended high school in Turku and graduated in 1933. He was first admitted to the Pori Infantry Regiment, but decided to apply when the Finnish Air Force sent out a notice that they would select officer trainees. He was admitted and sent to the Reserve Officer Pilot Course number 4 at the Kauhava Air Base. He knew he had come to the right place. He completed his reserve officer training in 1934 and applied to the Military Academy in order to have the military as his profession. He graduated in May 1937 at the top of his military academy class, including army, navy and air force.

Sarvanto was at first sent to Lentoasema 1 (Air Base One) at Utti and later to Lentorykmentti 4 (Flight Regiment 4), which was a bomber squadron. He had wished to fly fighters and requested a transfer to Fighter Squadron 24, which was granted. He started to fly somewhat obsolete Fokker D.XXIs there in 1937. He excelled in the firing tests, with a hit average of 92%.

War service

On 30 November 1939 the Winter War erupted and Finland was at war with the Soviet Union. He saw his first battle on 19 December and his first two victories came on 23 December 1939.

On 6 January 1940 Sarvanto engaged alone in an air combat with a group of seven Soviet Ilyushin DB-3s which were returning from a bombing raid having targeted Kuopio. In the ensuing encounter, Sarvanto shot down six of the seven enemy aircraft in less than five minutes, then ran out of ammo having shot his 2000 rounds. The one remaining bomber was caught up and shot down over the Gulf of Finland by another Finnish pilot, lieutenant Per-Erik Sovelius.

This incident drew a lot of attention worldwide, and the press considered it a world record. Most of the major Western newspapers published a photo of lieutenant Sarvanto holding a large sheet of aluminum with a big "5" on it, a trophy from one of the victims.

He shoots, he scores!

Sarvanto become the top scoring Finnish ace of the Winter War with 13 victories. During the Continuation War he downed four more aircraft with Brewster Buffaloes, bringing his total score to 17. He flew a total of 255 combat missions during World War II.

In 1941 he was appointed captain and he was given different staff positions, e.g. as a liaison officer with the German Luftflotte 1, as the commander of LeLv 24's 2nd division and later as the commander of TLeLv 35.

After the war

Sarvanto would continue his military career, which led him to become the commander of the Flight School in Kauhava. In 1954 he became Finnish military attaché in London, a position he held for 3½ years. Following that, he was the commander of the Karelia Air Command in Kuopio. Sarvanto resigned from the air force in 1960, with the rank of lieutenant colonel.

Before the war, Sarvanto married Eine Elisabet Artemo. They had four children. He would work as the CEO of a bank until his death on 16 October 1963.

Sarvanto's grandsons include American champion bagpipe player Jori Chisholm and American political consultant Kari Chisholm. One of his granddaughters is married to General Kim Jäämeri, chief strategy officer of the Finnish Defense Forces.

Honors

• Cross of Liberty, 2nd Class, with swords, of the Order of the Cross of Liberty
• Cross of Liberty, 3rd Class, with swords, of the Order of the Cross of Liberty
• Commander of the Order of the White Rose of Finland
• Order of the German Eagle 3rd Class, with swords
• Luftwaffe's pilot badge honoris causa

External links

• Jorma Sarvanto - the Top Finnish Ace of the Winter War.
• A video clip, titled Four minutes worth of work.
  
  

Jorma Kalevi "Zamba" Sarvanto oli suomalainen hävittäjälentäjä ja talvisodan johtava hävittäjä-ässä. Hän oli ensimmäinen lentäjä, joka saavutti toisessa maailmansodassa kymmenen ilmavoiton rajan. Hän lensi yhteensä 251 sotalentoa ja ampui alas 16 5/6 vastustajan lentokonetta. Sarvanto nousi maailman tietoisuuteen, kun hän 6. tammikuuta 1940 ampui neljässä minuutissa alas kuusi Neuvostoliiton pommikonetta FR-97:llaan.

Ennen sotia

Jorma Sarvanto syntyi Turussa vaatturi Kaarle ja Amanda (o.s. Gustafsson) Sarvannon perheeseen. Sarvanto tähtäsi sotilasuralle ja valmistuttuaan ylioppilaaksi Turun Lyseosta vuonna 1933 hän astui palvelukseen Porin Rykmenttiin. Hän suoritti Ilmavoimien Reserviupseerikurssin vuosina 1934–1935.

Sarvanto valmistui vuonna 1937 Ilmavoimien 19. kadettikurssilta kurssinsa priimuksena. Hän palveli vänrikkinä ensin Lentoasema 1:n ja myöhemmin Lentorykmentti 4:n lentävässä henkilökunnassa, lentäen muun muassa Bristol Bulldog -hävittäjillä sekä Bristol Blenheim -pommikoneen tähystäjänä. Sarvannon pyytämä siirto hävittäjälaivueeseen toteutui 29. huhtikuuta 1939, kun hänet siirrettiin Fokker D.XXI -koneilla varustettuun Lentolaivue 24:ään, jossa hänet ylennettiin luutnantiksi.

Talvisota

Sarvanto palveli talvisodan syttyessä Lentolaivue 24:n neljännessä lentueessa. Hän saavutti ensimmäiset ilmavoittonsa 23. joulukuuta ampumalla alas kaksi SB-2 -pommikonetta.

Talvisodan taisteluita seuranneen maailman tietoisuuteen Sarvanto nousi loppiaisena 1940. Hänet hälytettiin torjuntalennolle tavoittamaan Kuopiota pommittanutta 8-koneista DB-3-muodostelmaa, josta hän ampui neljän minuutin kuluessa kuusi konetta alas käyttäen kaikki 2 000 konekivääripatruunaansa. Myös Sarvannon omaan koneeseen tuli 23 venäläisten konekiväärien tekemää luodinreikää. Ensimmäisen sekä viimeisen Iljušin-koneen oli ampunut alas lentäjätoveri ltn. P-E Sovelius.

Stalinia nyppii

Sarvanto saavutti talvisodan loppuun mennessä 12 5/6 ilmavoittoa. Sarvannon talvisodan aikaisten ansioiden perusteella hänelle myönnettiin Suomen Vapaudenristi. Hänelle ehdotettiin takautuvasti Mannerheim-ristiä, mutta talvisodan ansioista ehdotettuja nimityksiä ei lopulta jaettu kenellekään.

Jatkosota

Jatkosodan alkaessa Sarvanto palveli edelleen LLv 24:ssä, jonka kalustona oli nyt Brewster-hävittäjät. 2. lentueen varapäällikkönä hän saavutti sodan alussa kaksi ilmavoittoa, kunnes hänet siirrettiin kapteeniksi ylennettynä Ilmavoimien esikuntaan. Tämän jälkeen hän toimi vuoden 1942 toukokuusta elokuuhun Koelaivueen päällikkönä, jonka jälkeen seurasi komennus yhteysupseeriksi saksalaiseen Luftflottenkommando 1:een. 16. tammikuuta 1943 hänet siirrettiin takaisin LeLv 24:n lentävään henkilökuntaan, ensimmäisen lentueen päälliköksi.

Sarvanto saavutti vielä 2 ilmavoittoa, jotka nostivat hänen ilmavoittojensa määrän 16 5/6:een. 9. heinäkuuta 1943 tullut uusi komennus vei Sarvannon ensin Kadettikoulun ilmasotaosaston johtoon ja sen jälkeen Täydennyslentolaivue 35:n lentueen päälliköksi kesäkuussa 1944.

Sotien jälkeen

Sodan jälkeen Sarvanto jatkoi Ilmavoimien palveluksessa muun muassa Lentorykmenteissä 2 ja 3 sekä Hävittäjälentolaivue 21:n komentajana. Vuosina 1954–1958 Sarvanto toimi sotilasasiamiehenä Lontoossa. Hän palveli Lontoosta palattuaan vielä Karjalan Lennoston komentajana Kuopiossa vuodesta 1958 vuoteen 1960, jolloin hän erosi Ilmavoimista omasta pyynnöstään.

Jorma Sarvanto kuoli 16. lokakuuta 1963.

Neljän minuutin työ, YouTube.
https://www.iltalehti.fi/kotimaa/a/55b5c44a-5b04-48fa-a201-5f13cc33...

Jorma Kalevi Sarvanto was piloot van de Finse luchtmacht en de belangrijkste vliegende aas van de Winteroorlog.

Start militaire carrière

Sarvanto is geboren en getogen in Turku, Finland. Hij studeerde hier af in 1933. Als dienstplichtige werd hij ingedeeld bij de infanterie, maar besloot te reageren op een oproep om reserveofficier te worden bij de Finse Luchtmacht. Hij werd toegelaten en kreeg zijn opleiding op de luchtmachtbasis Kauhava. Hij voltooide zijn opleiding in 1934 en werd beroepssoldaat. In mei 1937 studeerde hij af aan de militaire academie. Sarvanto werd ingedeeld bij een bommenwerpereskader. Hij vroeg overplaatsing aan naar een onderdeel met gevechtsvliegtuigen hetgeen werd toegestaan. In 1937 begon hij met de Fokker D.XXI te vliegen en blonk uit tijdens de schietproeven. Voor de oorlog trouwde hij met Eine Elisabet Artemo, samen kregen ze vier kinderen.

Oorlogsdienst

Op 30 november 1939 brak de Winteroorlog met de Sovjet-Unie. Hij zag zijn eerste gevecht op 19 december en zijn eerste twee overwinningen kwamen op 23 december 1939. Op 6 januari 1940 voerde hij alleen een luchtgevecht uit met een groep van zeven Ilyoeshin DB-3 bommenwerpers. Hij vernietigde zes vijandelijke vliegtuigen binnen vijf minuten. De enige overgebleven Sovjet-bommenwerper werd op de vlucht neergeschoten boven de Finse Golf door een andere Finse piloot, luitenant Per-Erik Sovelius. De luchtstrijd trok wereldwijd veel aandacht en de pers beschouwde het als een wereldrecord. Veel westerse kranten publiceerden een foto van luitenant Sarvanto met een grote plaat aluminium met een grote "5" erop, een trofee van een van de slachtoffers.

He shoots, he scores!

Sarvanto zou met 13 overwinningen de best scorende Finse vliegende aas van de Winteroorlog worden. Tijdens de Vervolgoorlog schoot hij nog vier vliegtuigen neer met Brewster Buffaloes, waardoor zijn totale score op 17 kwam. Hij vloog in totaal 255 gevechtsmissies tijdens de hele Tweede Wereldoorlog.

In 1941 werd hij benoemd tot kapitein en kreeg hij verschillende stafposities. Hij was onder meer verbindingsofficier bij de luftwaffe en commandant van diverse Finse luchtmachteenheden.

Na de oorlog

Sarvanto zette zijn militaire carrière voort, waardoor hij commandant werd van de vliegschool in Kauhava. In 1954 werd hij militair attaché in Londen, een functie die hij bijna vier jaar bekleedde alvorens hij terugkeerde naar zijn functie aan de school. In 1960 nam hij ontslag bij de luchtmacht, met de rang van luitenant-kolonel. Hij overleed drie jaar later op 16 oktober 1963.

A video clip, titled Four minutes worth of work.

Jorma Sarvanto – fiński as myśliwski okresu wojny zimowej (1939-40) i wojny kontynuacyjnej (1941-44), słynny z zestrzelenia podczas jednego lotu bojowego, 6 stycznia 1940 roku, sześciu radzieckich bombowców.

Jorma Sarvanto urodził się w szwedzkiej rodzinie zamieszkałej w Turku, noszącej nazwisko Gustafsson. Fińsko brzmiące nazwisko Sarvanto przyjął dopiero później. Po ukończeniu szkoły w 1933 roku został powołany do służby wojskowej w piechocie. Naukę pilotażu rozpoczął rok później, zakończył w 1937 roku. Po krótkim okresie służby w lotnictwie bombowym trafił do 24 dywizjonu (Lentolaivue 24, LeLv 24), do 4. eskadry, latającej na samolotach myśliwskich Fokker D.XXI. Od kolegów otrzymał przezwisko "Zamba". Po wybuchu wojny zimowej (30 listopada 1939 roku) otrzymała ona zadanie obrony linii komunikacyjnych i obiektów wojskowych przed nalotami radzieckich bombowców.

23 grudnia 1939 roku porucznik Sarvanto odniósł swoje pierwsze i drugie zwycięstwa powietrzne, zestrzeliwując dwa bombowce SB-2. Na początku 1940 roku, por. Sarvanto stacjonował wraz ze swoim dywizjonem myśliwskim na lotnisku w Utti. Stacjonowały tam 4 fińskie samoloty Fokker D.XXI, należące do 4. eskadry 24 dywizjonu myśliwskiego. Miały one chronić pobliskie miasta Jyväskylä i Kuopio przed nalotami radzieckich bombowców. O godz. 10:52, 6 stycznia 1940 roku, w Kuopio zabrzmiał dźwięk alarmu przeciwlotniczego. Spowite we mgle miasto było pozbawione osłony artylerii przeciwlotniczej, ale nalot radzieckich samolotów nie wyrządził żadnych szkód. Chwilę potem obserwatorzy zameldowali, że w kierunku miasta zbliża się formacja sześciu (w rzeczywistości było ich siedem) kolejnych bombowców DB-3. Początkowo przeleciały nad miastem, jednak nie przeprowadziły bombadowania, ponieważ ziemia była ukryta we mgle. Niestety, chwilę później wiatr przegnał zwiewną osłonę i radzieckie samoloty wróciły nad Kuopio. Zbombardowały miasto, w którym nie było żadnych oddziałów lub instalacji wojskowych, niszcząc kilkadziesiąt domów i skierowały się na południe, w stronę własnej bazy. O godz. 11:50 nadszedł rozkaz startu dla por. Sarvanto i jego skrzydłowego. Mieli przechwycić wycofujące się bombowce. Sarvanto w kilka minut po starcie zauważył wrogą formację – 7 maszyn błyszczących w promieniach słońca. Myśliwiec zbliżył się od tyłu do swej ofiary. Sarvanto otworzył z bliska ogień z karabinów maszynowych, wrogi bombowiec poszedł w dół, ciągnąc za sobą smugę czarnego dymu. W ciągu kolejnych minut por. Sarvanto zestrzelił jeszcze pięciu napastników, siódmego zestrzelił jego skrzydłowy. W ciągu zaledwie czterech minut, Sarvanto zestrzelił sześć radzieckich bombowców.

He shoots, he scores!

Z 24 członków ich załóg zginęło 22, dwóch dostało się do niewoli fińskie. Po wylądowaniu w Fokkerze naliczono 23 przestrzeliny od ognia strzelców pokładowych. Walka ta stała się, dzięki relacjom zagranicznych korespondentów, znana w całej ogarniętej wojną Europie.

Ogółem podczas wojny zimowej Jorma Sarvanto zgłosił 13 (12 i 5/6) zestrzeleń samolotów przeciwnika, co stawiało go na pierwszym miejscu wśród fińskich pilotów myśliwskich. Brał również udział w atakach szturmowych na cele naziemne. Wkrótce potem napisał książkę o swych przeżyciach wojennych (Havittajalentajana Karjalan taivaalla – Pilot myśliwski nad Karelią). W połowie 1940 roku jego eskadra została przezbrojona w samoloty Brewster F2A Buffalo. Na nich wziął udział w działaniach tzw. wojny kontynuacyjnej, początkowo jako zastępca dowódcy, później dowódca eskadry, zestrzeliwując kolejne cztery samoloty radzieckie. Ostatnie ze swych 17 (16 5/6) zwycięstw odniósł 9 maja 1943 roku. Wkrótce potem rozpoczął studia na Akademii Wojskowej, po których otrzymał stanowisko dowódcy rezerwowego dywizjonu uzupełnień (Täydennyslentolaivue 35, TLeLv 35). Po zakończeniu wojny był między innymi komendantem szkoły lotniczej w Kauhava i attaché wojskowym w Londynie. Ze służby odszedł w 1960 roku.

Był odznaczony między innymi fińskimi Orderem Krzyża Wolności, Orderem Białej Róży i niemieckim Orderem Zasługi Orła Niemieckiego.

A video clip, titled Four minutes worth of work.

Йорма Калеви Сарванто — пилот финских ВВС времен Второй мировой войны. Наиболее результативный финский ас-истребитель советско-финской войны. Известен тем, что в одном воздушном бою сбил шесть советских бомбардировщиков.

Ранние годы

Родился и вырос в Турку, Финляндия. В 1933 году окончил среднюю школу[1]. Службу в армии начал в пехотном полку в Пори, затем поступил курсантом в училище пилотов запаса финских ВВС на базе Каухава. После этого поступил в военное училище, которое окончил в мае 1937 года.

Военная служба

30 ноября 1939 года началась советско-финская война (известна также как «зимняя война»). Первый воздушный бой с участием Сарванто произошел 19 декабря 1939 года; первые две победы одержал 23 декабря.

6 января 1940 Сарванто вступил в бой с группой из 7 советских бомбардировщиков «ДБ-3c». Группу обнаружил лейтенант Пер-Эрик Совелиус. Он сбил один самолет и передал координаты встречи на базу ВВС в Утти. На перехват была поднята группа истребителей Fokker D.XXI, один из которых пилотировал Сарванто. В ходе последовавшего боя Сарванто удалось за четыре минуты сбить шесть самолетов противника.

Инцидент привлек большое внимание во всем мире; большинство крупных западных газет опубликовали фотографию Сарванто, держащего в руках фрагмент обшивки одного из сбитых «ДБ-3».

Всего в ходе «зимней войны» Сарванто одержал 13 побед. В ходе возобновленной войны (1941—1944) сбил ещё четыре советских самолета, летая на Brewster F2A Buffalo и доведя свой общий счет до 17 побед. В общей сложности совершил 255 боевых вылетов.

В 1941 году Сараванто было присвоено звание капитана, после чего он продолжал служить на штабных должностях, в частности, как офицер связи с 1-м воздушным флотом люфтваффе. Позднее командовал 2-й эскадрильей истребительного полка LeLv 24 и 2-й эскадрильей учебного полка TLeLv 35.

После войны

В первые послевоенные годы Сарванто занимал должность командира летного училища в Каухаву. В 1954 году был назначен финским военным атташе в Лондоне. В 1957 вернулся в летное училище. Ушел в отставку в 1960 году в звании подполковника. В дальнейшем работал генеральным директором банка, до своей смерти 16 октября 1963 года.

Личная жизнь

Был женат на Ете Элизабет Артемо. У них родилось четверо детей.